ΚΙΡΣΟΙ

Οι κιρσοί είναι παθολογικά διατεταμένες φλέβες λόγω ανεπάρκειας των βαλβίδων τους, που έχει σαν αποτέλεσμα την παλινδρόμηση του αίματος προς τα κάτω αντί να κινείται προς τα πάνω, δηλαδή προς την καρδιά. Έτσι, συσσωρεύεται διαρκώς αίμα με σταδιακή περαιτέρω διάταση και επιδείνωση των κιρσών, λόγω αυξανόμενης πίεσης μέσα στον αυλό τους. Οι κιρσοί, εκτός από το αισθητικό πρόβλημα, προκαλούν και διάφορα συμπτώματα, όπως: αίσθημα βάρους, καύσος, πόνοι, οίδημα, κνησμός, κράμπες και σε προχωρημένες περιπτώσεις, που δεν αντιμετωπίστηκαν σωστά, φλεβικό έλκος.

Χαρακτηριστική είναι η επιδείνωση των συμπτωμάτων σε θερμό περιβάλλον καθώς και εξαιτίας ορθοστασίας και η ανακούφιση με τα ψυχρά επιθέματα, με την κίνηση και με την ανύψωση των σκελών κατά την ανάπαυση.

Η θεραπεία των κιρσών

Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει την αποφυγή της ορθοστασίας, του ζεστού περιβάλλοντος, της υπερβολικής έκθεσης στον ήλιο, τα κρύα επιθέματα, ειδικά το καλοκαίρι, τα θαλάσσια μπάνια, τη χρήση ελαστικών καλτσών διαβαθμισμένης συμπίεσης και τη χορήγηση ειδικών φαρμάκων. Όλα τα ανωτέρω ελαττώνουν τις ενοχλήσεις και καθυστερούν την εξέλιξη της νόσου και τις επιπλοκές.

Η απλή σκληροθεραπεία ή με αφρό εφαρμόζεται στους μικρούς κιρσούς ή σε κιρσούς που απομένουν μετά από χειρουργική αφαίρεση.

Η κλασική χειρουργική αφαίρεση και η ενδοαυλική θεραπεία με Laser εφαρμόζονται στους μεγαλύτερους κιρσούς και μπορεί να συνδυάζονται με τη σκληροθεραπεία ή/και με μικρο-φλεβεκτομές.

Φλεβικό έλκος

Το φλεβικό έλκος είναι χρόνια εξέλκωση στο δέρμα, που επιμένει πάνω από 1 μήνα χωρίς επούλωση. Εντοπίζεται στην έσω επιφάνεια του κάτω τριτημορίου της κνήμης έως το ύψος του αστραγάλου.

Μεταθρομβωτικό σύνδρομο

Το μεταθρομβωτικό σύνδρομο είναι η κατάσταση που δημιουργείται μετά από μία εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, κατά την οποία απομένει βλάβη του φλεβικού τοιχώματος και των βαλβίδων, με επακόλουθο τη φλεβική αιματική λίμναση. Αποτελεί χρόνια επιπλοκή της φλεβικής θρόμβωσης και χαρακτηρίζεται από οίδημα, κιρσούς και τροφικές αλλοιώσεις του δέρματος του κατώτερου τμήματος της κνήμης, όπως υπέρχρωση του δέρματος, λιποδερματοσκλήρυνση και πιθανότητα ανάπτυξης μεταθρομβωτικού έλκους.

Μόνο το 3% των ασθενών με μεταθρομβωτικό σύνδρομο είναι δυνατόν να βελτιωθούν με χειρουργική θεραπεία. Άρα, κατά κανόνα, για τη θεραπεία του εφαρμόζονται συντηρητικές μέθοδοι.

Το φλεβικό έλκος και το μεταθρομβωτικό σύνδρομο είναι δύο καταστάσεις, οι οποίες, όταν εμφανιστούν, καθιστούν δύσκολη τη θεραπεία. Ως εκ τούτου, η πρόληψη αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο στον όλο χειρισμό και αποτελεί την καλύτερη θεραπεία.

Το θέμα αφορά και τις δύο πλευρές: ασθενή και γιατρό. Ο ασθενής σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμήσει και να παραμελήσει τα φλεβικά του προβλήματα και ο γιατρός από την άλλη, θα πρέπει να δώσει εκείνες τις εξειδικευμένες οδηγίες που θα ανατρέψουν στο μέτρο του δυνατού την εξέλιξη της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας σε χρόνιο φλεβικό έλκος και σε μεταθρομβωτικό σύνδρομο.

Φλεβική θρόμβωση

Η πιο επικίνδυνη και απότομη επιπλοκή, συχνά χωρίς αρχικά συμπτώματα, είναι η θρόμβωση. Διακρίνεται σε επιπολής (επιφανειακή), που συμβαίνει στις επιφανειακές φλέβες των κάτω άκρων και στην εν τω βάθει, που συμβαίνει δηλαδή στις κεντρικές φλέβες των κάτω άκρων. Ο θρόμβος είναι ένα πήγμα αίματος που αποφράσσει τον αυλό της φλέβας.

Η επιπολής θρόμβωση γίνεται συνήθως αντιληπτή, διότι η φλέβα είναι επιφανειακή. Από τη μεσότητα του μηρού και κάτω, σκληραίνει και το υπερκείμενο δέρμα φαίνεται ερυθρό και επώδυνο.

Η εν τω βάθει θρόμβωση είναι πιο επικίνδυνη, διότι ο θρόμβος είναι μεγάλος, μπορεί να αποσπαστεί, να αποκολληθεί τμήμα του και να προκαλέσει την πνευμονική εμβολή, μία κατάσταση πολύ σοβαρή και επικίνδυνη. Τα κύρια αρχικά συμπτώματα είναι το οίδημα της γάμπας ή και του μηρού, ανάλογα με τη θέση του θρόμβου και ο πόνος, ο οποίος μπορεί και να απουσιάζει.

Διάγνωση της θρόμβωσης

Η διάγνωση γίνεται άμεσα στο ιατρείο με τη χρήση του έγχρωμου Duplex, του γνωστού σε όλους μας Triplex, και ανάλογα με την ηχογένεια του θρόμβου (οξεία ή χρόνια θρόμβωση) και τη θέση που βρίσκεται, εφαρμόζεται η ανάλογη αντιπηκτική αγωγή.

Διαγνωστικά προβλήματα μπορεί να προκύψουν, όταν η εν τω βάθει θρόμβωση εντοπίζεται στις φλέβες της κνήμης, που μπορούν όμως να ξεπεραστούν από την εμπειρία του εξεταστή γιατρού και από το βαθμό ευκρίνειας του Triplex.

Θεραπεία της θρόμβωσης

Η διάρκεια της αντιπηκτικής αγωγής εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, που λαμβάνει υπ’ όψιν του ο θεράπων γιατρός, βάσει οδηγιών. Η επιπολής θρόμβωση συνήθως δεν χρειάζεται αντιπηκτική αγωγή, παρά μόνο ήπια αντιφλεγμονώδη από το στόμα και τοπικές εφαρμογές. Όταν όμως επεκτείνεται πάνω από το γόνατο και μάλιστα ψηλά στο μηρό, κρίνεται συνήθως απαραίτητη η βραχυχρόνια αντιπηκτική αγωγή.

Χαρακτηριστική είναι η επιδείνωση των συμπτωμάτων σε θερμό περιβάλλον καθώς και εξαιτίας ορθοστασίας και η ανακούφιση με τα ψυχρά επιθέματα, με την κίνηση και με την ανύψωση των σκελών κατά την ανάπαυση.